Φύγαμε για ελεύθερο κάμπινγκ στην Εύβοια!

Οι καιροί είναι χαλεποί, αλλά η Εύβοια διαθέτει πολλές καλές παραλίες για ελεύθερο camping… μας είπαν κάτι φίλοι!

Όχι εγώ, κάτι φίλοι. Παραβιάζουν τους νόμους της Ελληνικής Δημοκρατίας, στήνουν σκηνές σε κάτι απόμερες παραλίες, κάνουν μπάνιο όλη την ημέρα κυριολεκτικά, διαβάζουν βιβλία, κάνουν ψαροντούφεκο, το βράδυ ψήνουν πανσετάκια και μπριζόλες, παίζουν κιθάρες και άλλα τέτοια πολλά. Όταν γυρνάνε στην Αθήνα, είναι μαυρισμένοι σαν ναυαγοί.

Αυτοί, λοιπόν, μας είπαν για κάτι καλές παραλίες στην Εύβοια για ελεύθερο κάμπινγκ.

Βυθούρη

Μια παραλία «πίσω» από τη Δίρφυ, κυρίως βότσαλα αλλά και μερικά μπαλώματα από μαύρη άμμο. Το βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι δεν το πιάνει ήλιος νωρίς το πρωί. Το βασικό του μειονέκτημα ότι «νυχτώνει» νωρίς. Γιατί αριστερά και δεξιά βρίσκονται δύο βραχάρες που φροντίζουν για τη σκιά σου και για να μην το πιάνουν τα κύματα του Αιγαίου.  Κατά τα άλλα είναι ένα μικρό αμμούδι με αρκετούς φαν του ελεύθερου αλλά και πιο mainstream λουόμενους που γεμίζει με το παραμικρό. Επομένως δύο λύσεις: Ή πας καθημερινές για να το απολαύσεις, ή νωρίς την Παρασκευή το βράδυ.

Πως θα φτάσεις εκεί: Από Αθήνα οδεύεις προς Χαλκίδα και Ν. Αρτάκη. Κάπου στα μισά του δρόμου που διασχίζει το χωριό θα στρίψεις για Στενή και μετά θα ακολουθήσεις τις ταμπέλες για Καθενούς, Πάλιουρα και Άγιο Αθανάσιο. Μετά θα πρέπει να καβαλήσεις το βουνό και να συνεχίσεις προς Γλυφάδα. Από τη Γλυφάδα ταμπέλες για Χιλιαδού – Βυθούρη. Τα τελευταία χιλιόμετρα είναι βατός χωματόδρομος.

Must: Η κατάσταση είναι σχετικά hardcore και δε θα βρεις το παραμικρό ίχνος πολιτισμού αν π.χ. μείνεις από νερό. Τα πάντα μαζί σου. Στρωματάκια ύπνου απαραίτητα επίσης γιατί το μεγαλύτερο μέρος της παραλίας είναι χοντρό βότσαλο.

Ποτάμι

Επίσης στην Εύβοια, αλλά εντελώς άλλη φάση. Το Ποτάμι βρίσκεται στην εκβολή μιας ρεματιάς, έχει πλατάνια, πολιτισμός και σκηνή στήνεις σχετικά μακριά από την παραλία. Μπορείς να το πεις και ντεμέκ ελεύθερο αφού ότι χρειαστείς από φαί-ποτό θα το βρεις στην ταβέρνα ενώ το χώμα είναι αρκετά μαλακό αν δεν είσαι ιδαίτερα ευαίσθητος.  Οι ντόπιοι έχουν φροντίσει για μια τουαλέτα λουξ δίπλα στις σκηνές που μάλλον δε θα σε αφήσει να ησυχάσεις αν έχεις στήσει κοντά. Ενας αυτόματος προβολέας θα σε ξυπνάει κάθε τρεις και λίγο. Τι το γαμάτο έχει λοιπόν; Η παραλία δεν παλεύεται, το τυρί της περιοχής είναι must ενώ μια ταβέρνα στα αριστερά της παραλίας είναι ο ορισμός της καλοκαιρινής ταβέρνας των διακοπών. Ιδανικό σκηνικό για να βλέπεις Ολυμπιακούς και να τρως σουβλάκια.

Πως θα φτάσεις εκεί: Φεύγεις με το καράβι από Ραφήνα για Μαρμάρι. Αφού αποβιβαστείς πας προς Κάρυστο και μετά για Πλατανιστό. Λίγο μετά τον Πλατανιστό θα βρεις μια ταμπέλα για ποτάμι. Αφού στρίψεις δεξιά σε περιμένει ένα μισάωρο πετροχωματόδρομου. Ψυχραιμία, δε χρειάζεται 4×4.

Must: Οπωσδήποτε να έχεις κλείσει τα εισητήρια της επιστροφής (Μαρμάρι – Ραφήνα) ειδικά αν πας Σαββατοκύριακο. Δε θες να κάνεις το γύρω γύρω από Χαλκίδα με τίποτα.

Πετάλι

Πάνω κάτω τα ίδια με το Βυθούρη, περίπου στην ίδια περιοχή. Το ξεχωρίζεις από ένα βράχο που κόβει την παραλία στα δύο. Αλλά δύο σημαντικές διαφορές. Δεν είναι το ίδιο προστατευμένο από τον ήλιο οπότε θα χρειαστείς τέντα αν θες να κάτσεις μέρες. Είναι όπως πιο ευρύχωρο και θα έχεις περισσότερη άπλα. Οχι όπως στο Βυθούρη που ώρες ώρες θυμίζει κατασκήνωση του Δήμου Αθηναίων.

Πως θα φτάσεις εκεί: Μετά τη Χαλκίδα κατευθύνεσαι προς Ν. Αρτάκη. Κάπου στα μισά του δρόμου που διασχίζει το χωριό θα στρίψεις για Στενή και μετά θα ακολουθήσεις τις ταμπέλες για Καθενούς, Πάλιουρα και Άγιο Αθανάσιο. Μετά θα πρέπει να καβαλήσεις το βουνό και να συνεχίσεις προς Γλυφάδα. Εκεί ακολουθείς το δρόμο για Κοτσικιά. Να οδηγείς αργά για να μη χάσεις τις διχάλες.

Must: Το δεύτερο ψυγειάκι. Ή αν ούτως ή άλλως παίρνεις δύο, ένα τρίτο. Κάνε τα κουμάντα σου τέλος πάντων γιατί εκεί να δεις ερημιά.

Λιμνιώνας

Μια θάλασσα από σκηνές στο βορειοδυτικό μέρος της παραλίας. Ταβέρνες, σπιτάκια, αυτοκίνητα, κόσμος, φασαρία, ελάχιστη έως μηδενική σκιά. Γενικά κακή ιδέα για ελεύθερο. Γιατί τότε βρίσκεται στη λίστα; Η θάλασσα του Λιμνιώνα είναι αυτό που λέει το όνομα του… γαλάζοπράσινη λίμνη. Ζεστά, καθαρά, διαυγή νερά χωρίς κυματισμούς. Το θέμα είναι ότι είναι αρκετά μακριά από Αθήνα για να πεις ότι πας μόνο για μπάνιο. Και για Σ/Κ δωμάτιο δε βρίσκεις εύκολα αφού δεν έχει και τα άπειρα.

Πως θα φτάσεις εκεί: Τα γνωστά, Αθήνα, Χαλκίδα, Αρτάκη και μετά συνεχίζεις μέχρι Ψαχνά. Στο κέντρο του χωριού χάνεσαι γιατί δεν υπάρχει ίχνος πινακίδας, κάνεις πέντε βόλτες, βλέπεις τα χωράφια, ρωτάς, απελπίζεσαι αλλά όταν αρχίζεις να ανηφορίζεις το βουνό ξέρεις ότι είσαι σωστό δρόμο. Δηλαδή, όλοι Λιμνιώνα οδηγούνε οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα. Κάποια  στιγμή θα δεις και μια ταμπέλα προς Αγία Σοφία – Λιμνιώνας.

Must: Ψυχραιμία και αθλητικό παπουτσάκι γιατί μπορεί να κουβαλήσεις για αρκετή απόσταση από το τέλος του δρόμου μέχρι τις σκηνές.

Κορασίδα

Top of the pops. Ηρεμία αν θέλεις ηρεμία, πολιτισμός αν θέλεις πολιτισμό και σούπερ παραλία. Ουσιαστικά είναι ένα χωριουδάκι πάνω στη θάλασσα με δύο τρεις ταβέρνες και αρκετά εξοχικά στην πλαγιά που δεσπόζει από πάνω. Μοναδικό πρόβλημα ο αέρας. Το μέρος είναι εκτεθείμενο αρκετά και σπάνια θα βρεις τη θάλασσα χωρίς κύμα το μεσημέρι. Αν πετύχεις άπνοια, κάνε το σταυρό σου, ευχαρίστησε το θεό για την καλή σου τύχη και απόλαυσε το όσο κρατήσει.

Πως θα φτάσεις εκεί: Μετά τη Χαλκίδα ακολουθείς τις πινακίδες για Κύμη μέχρι να φτάσεις Νεοχώρι. Εκεί στρίβεις δεξιά για το χωριό Αχλαδερή και μετά με τις ταμπέλες.

Must: Οι μεγάλες πέτρες σπανίζουν στην παραλία. Είναι όλες καβατζωμένες για τον αέρα. Πάρε μερικές από κάνα χωράφι στο δρόμο καλού κακού.

Πηγή: travelstyle.gr